Werken jullie hier?

8 juni, 2019

“Het was een hele leuke dag en avond. De positieve reacties stromen tot op vandaag nog steeds binnen. Collega’s gaven aan dat ze het superleuk vonden dat met jullie improvisatietheater de inhoud op zo een leuke manier gebracht werd. Ze hebben goed gelachen, maar ook goed geluisterd!
Gisteren leken we midden in jullie voorstelling te zitten bij een incident op het secretariaat. Er werd nadien (toen de emoties gezakt waren) dan ook al lachend gezegd: “Amai, Inspinazie was er niks tegen… ” En daarmee was meteen hun reflectie in gang gezet.

Bedankt voor jullie bijdrage aan deze dag. ”

Het grootste theater speelt zich af op de werkvloer.

Bovenstaande reactie van een opdrachtgever van afgelopen week gaat over de voorstelling Samen, samen (but different), over het omgaan met verschil.
In verscheidene scènes leggen we daarin kleinmenselijke kanten bloot. Scherp. Soms denken we achteraf: “Dat was erover.” Hoewel we ondertussen al weten dat dat zelden het geval is. Een van de vaakst gehoorde reflecties nadien is immers: “In ’t echt is ’t nog erger.”
En mensen vragen soms: “Werken jullie hier?” Vroeger ervaarden sommige spelers dat als kritiek en dachten ze dat daarmee getwijfeld werd aan hun acteertalent. Ondertussen weten we dat het bewondering is over de herkenbaarheid van wat we brengen.

Improvisatietheater als spiegel

In het bedrijfstheater dat wij brengen, speelt het improvisatie aspect een grote rol. We spelen geen vooraf gespelde les. Geen gerichte en al zeker geen verborgen agenda van de opdrachtgever. Door ons te verplaatsen in het concrete werkveld waar we voor spelen, en goed te luisteren naar wat mensen vertellen houden we een spiegel voor. Dat luisteren gaat niet alleen over de antwoorden die mensen geven op de vragen die we stellen voorafgaand aan scènes. We lezen ook hoe mensen erbij zitten die dag, hoe er gereageerd wordt op de andere programma-onderdelen, wat de sfeer is tijdens de pauzes, en waar mensen hun aandacht het meest naartoe gaat.
En dan spelen we het als een terugkaatsing vanop het podium. Scherp. En met mildheid en waardering. Mildheid doorheen het begrip over waarom mensen doen zoals ze doen. Waardering voor de energie en het doorzettingsvermogen dat zich steevast in organisaties en hun medewerkers manifesteert.

En als de mensen achteraf vragen op welke afdeling wij werken, dan weten we: “Missie geslaagd!”

Deel de passie

Andere berichten

Zei hij, zei zij – Orange the world
De therapeutische kracht van improvisatietraining
Met 1 been in de zee, en 1 been op het podium
Dag van de Mantelzorger of Ontmanteling van Zorg?
Hoe het vuur weer oplaait
TIM Talks & Demo’s
Neonerd Productions improvisatietheater
Helden van TIM-digitaal
Essentieel
Maand 8, 9, 10, 11, 12, 13 zonder podium
Maand 6 en 7, terug op het podium
Maand 3, 4 en 5 zonder/met podium.
Straffe zorg, straffe eisen!
Zonder podium, maand 2
Maand 1 zonder podium
TIM steekt een hart onder de riem
Let’s all talk: conversaties in grote groep
Ge moest erbij zijn.
Publiek geeft in put voor de voorstelling TIM XL
Als interactie in theater echt in twee richtingen loopt
Wij zijn niet klimaatneutraal
lachende toeschouwer
Hoofdprijs in/is de zorg
yin en yang teken met vrouw en man
Over het belang van clichés
Céleste op actieve stage bij inspinazie, hier samen met Charlotte en Nathalie
Inspinazie door de ogen van een logé.
ijsjes in etalage
Patronen en hoe ook improvisatiespelers erin blijven sukkelen
Publiek geeft in put voor de voorstelling TIM XL
Deep Democracy op scène
Inspinazie Tout-Court aan het werk in het Wagehuys van Leuven
Dit was no way echt improvisatie!
opwarming van het publiek via een massage in rijen
Toeschouwers elkaar laten masseren, dat raakt.
Visual Harvesting voorstelling leiderschap
Samenwerking in leiderschap, leiderschap in samenwerking
lucifers opgebrand
Tijd voor een Inspinazie Charter?
twee spelers in emotionele scène
Hoop, theater en het leven